I do, Tinny

August 04, 2016 Mon P'tit Coeur 0 Comments

Terre brûlée au vent

Des landes de pierres,

Autour du lacs,

C'est pour les vivants,

Un peu d'enfer,

Le Connemara.

En zwaaien maar met die serviette!

Les lacs du Connemara van Michel Sardou weerklinkt door de boxen en het pasgetrouwde bruidspaar komt door de deuren van de feestzaal.

Vorig jaar kregen we heugelijk nieuws. Mijn stiefvader had mama ten huwelijk gevraagd. Je kan je wel voorstellen dat dit heel veel planning en bezoekjes aan bruidsboetieks met zich meebracht.

Een omgekeerde wereld. Dochter die getuige is van de bruid en bijgevolg mee mag op jacht naar de geschikte bruidsjurk. Hihi.

De maanden vlogen voorbij, de jurk werd gekozen en D-day kwam met rasse schreden dichterbij. Natuurlijk wil je dat niet alleen de bruid en bruidegom schitteren maar je wil dat de kindjes er ook op hun paasbest uitzien. Het naaibeestje in mij zag het al volledig zitten om de kleertjes zelf te maken.

Mama had het lumineuze idee om de kleur van haar rok te verwerken in de kids hun kleertjes. Tof idee maar mijn inspiratie was ver te vinden. Blijkbaar bestaat er naast een 'writers block' ook zoiets als een 'sewing block'. Het kan de besten onder ons overkomen en eens deze blockage voorbij is, loop je over van ideetjes en inspiratie. Dan kom je niet alleen tijd maar ook handen te kort om alles te naaien. De stofjes zijn besteld en de radartjes draaien op volle toeren. Binnenkort rollen de creaties terug van onder mijn naaimachine. ;)

Drie weken voor het huwelijk ben ik in actie geschoten en kwam het ene lumineuze idee na het andere. Time for action.

Ik had het patroontje al een tijdje geleden gekocht en vond het perfect passen voorhet stofje dat ik gevonden had. Tinny ging het worden met een kraagje om het wat feestelijker te maken. En wederom een patroontje om U tegen te zeggen. Een zaligheid om te maken dus er zullen er zeker meer volgen. Dank u, Ann, voor de pareltjes die je telkens weet te maken.

De stof van mama haar rok heb ik niet in de Tinny verwerkt maar werd een stropzakje waar Jade iets kon insteken. Meisjes en zakjes, het is nog altijd een topcombinatie. ;)

De foto's werden na het feest genomen wanneer het weer iets gunstiger was en het bruidspaar meer tijd had om te poseren. De fotograaf van dienst is mijn lieve man, love of my life. <3

Genoeg getetterd, tijd om te genieten van de foto's.